Tijger en zijn diabetes
Tijger en zijn diabetes
Bij mijn Tijger is diabetes geconstateerd op 26 augustus 2005.Ik merkte op dat hij veel begon te eten en hij dronk ook heel veel. Dat was nog maar een paar dagen aan de gang, toen ik gelijk met hem naar de dierenarts ging. Er is netjes een fructosaminetest gedaan, die geen twijfel liet bestaan over de suikerziekte: uitslag: > 700 en een bss van 24.6 mmol. Tijger moest toen 1 nachtje bij de dierenkliniek blijven om te reguleren..nou vergeet dat maar hij kan echt niet zonder ons en heeft alles bij elkaar geschreeuwd daar. De volgende morgen kregen we telefoon dat we hem maar weer moesten ophalen. We kregen spuitles, zelftesten hoefden we niet, dat was niet mogelijk bij een kat..We begonnen met 2 x 2ie Caninsulin. Ze hadden nog een bss-test gedaan en hij zat op 16 mmol.Gewaarschuwd wat we moesten doen als Tijger raar begon te doen en dus in een hypo zat. Na een week moesten we weer met hem komen om zijn waarde te laten bepalen. Ondertussen ben ik op onderzoek gegaan op het internet en had me al flink verdiept in het diabetesgebeuren bij katten en me al laten voorlichten hoe ik zelf moest gaan testen bij Tijger. En ook al de spulletjes daarvoor aangeschaft.
Omdat de kliniek een half uur rijden was, zijn we op zoek gegaan naar een dierenarts die dichterbij woonde en verstand van zaken had. Dat was ook veel handiger in geval van nood. Om een lang vervelend verhaal kort te maken, zijn alle dierenartsen die we hebben gehad afgevallen en bleef er eentje voor ons over die echt verstand van zaken had en ons zelfs aanraadde om zelf te gaan testen. Wat we allang deden door alle informatie die we van andere ervaringsdeskundigen hadden gehad.
Ondertussen bleven we maar aan het verhogen met de dosis en ging het Tijger steeds slechter. Hij kon bijna niet meer springen van de neuropathie en zijn waardes zakten niet tot nauwelijks. Tot 27 december 2005, toen ik de schrik van mijn leven kreeg en Tijger twee uur na zijn insuline een bss van 2.1 mmol had( nadat we intussen op een dosis van 5 ie zaten). Snel de druivensuiker over wat eten gestrooid en hem laten eten. Tijger zelf was afwezig, maar wilde gelukkig wel alles opeten. Hij steeg gelukkig vrij snel weer met zijn waardes en na overleg met onze dierenarts hebben we een nieuwe dosis vastgesteld. Na die hypo ging het echter van kwaad tot erger met zijn waardes. Dan zat hij weer torenhoog en dan weer heel laag, het bleef uitkijken. En de toestand van Tijger verbeterde ook steeds maar niet,verslechterde eerder. De neuropathie bleef ondanks de methylcobalaminetabletjes.
Op 1 maart 2006 zijn we door grondig speurwerk van onze dierenarts begonnen met Lantus( Glargine), er ging een wereld voor ons open! We zijn begonnen met 2.5 ie U100. We moesten de eerste drie dagen veelvuldig testen, maar de tweede dag dook Tijger al onder niergrens(dit is de grens waarop de nieren geen suiker meer lekken en het cijfertje dat daar bij hoort is 12), hij voelde zich al geweldig, ondanks het slechte lopen van de neuropathie. Na een paar dagen voelde hij zich al zo geweldig dat hij weer een klein sprintje trok.Na een paar weken met Lantus liep Tijger weer normaal en was zijn neuropathie verdwenen. Wat waren we gelukkig. Toen ik me nog wat meer ging verdiepen in Lantus bij katten stuitte ik op een Duits forum over Lantuskatten, daar hebben ze me zo goed bij gestaan en van veel adviezen voorzien. In de tijd dat we overstapten op Lantus was er in Nederland heel weinig informatie hierover. Het was raadzaam zeiden ze daar dat Tijger op alleen natvoer overging. Gelukkig was dat geen enkel probleem en het deed zeker veel voor zijn waardes.
Tijger doet het nog steeds prima en onze dierenarts heeft weleens gezegd dat als we toen niet op Lantus waren overgestapt Tijger er niet meer zou zijn geweest..dat wisten wij ook wel, maar om het iemand hardop te horen zeggen..daar schrik je toch wel van. Ondertussen heeft Tijger sinds april 2007 ook een te snelwerkende schildklier, dat heeft ook veel invloed gehad op zijn suikerwaardes. Maar als het goed onder controle is met zijn medicatie gaat het prima.
Ondertussen is Tijger in remissie, dat wil zeggen dat hij geen insuline nodig heeft en dat na ruim vier jaar insuline..
Omdat de kliniek een half uur rijden was, zijn we op zoek gegaan naar een dierenarts die dichterbij woonde en verstand van zaken had. Dat was ook veel handiger in geval van nood. Om een lang vervelend verhaal kort te maken, zijn alle dierenartsen die we hebben gehad afgevallen en bleef er eentje voor ons over die echt verstand van zaken had en ons zelfs aanraadde om zelf te gaan testen. Wat we allang deden door alle informatie die we van andere ervaringsdeskundigen hadden gehad.
Ondertussen bleven we maar aan het verhogen met de dosis en ging het Tijger steeds slechter. Hij kon bijna niet meer springen van de neuropathie en zijn waardes zakten niet tot nauwelijks. Tot 27 december 2005, toen ik de schrik van mijn leven kreeg en Tijger twee uur na zijn insuline een bss van 2.1 mmol had( nadat we intussen op een dosis van 5 ie zaten). Snel de druivensuiker over wat eten gestrooid en hem laten eten. Tijger zelf was afwezig, maar wilde gelukkig wel alles opeten. Hij steeg gelukkig vrij snel weer met zijn waardes en na overleg met onze dierenarts hebben we een nieuwe dosis vastgesteld. Na die hypo ging het echter van kwaad tot erger met zijn waardes. Dan zat hij weer torenhoog en dan weer heel laag, het bleef uitkijken. En de toestand van Tijger verbeterde ook steeds maar niet,verslechterde eerder. De neuropathie bleef ondanks de methylcobalaminetabletjes.
Op 1 maart 2006 zijn we door grondig speurwerk van onze dierenarts begonnen met Lantus( Glargine), er ging een wereld voor ons open! We zijn begonnen met 2.5 ie U100. We moesten de eerste drie dagen veelvuldig testen, maar de tweede dag dook Tijger al onder niergrens(dit is de grens waarop de nieren geen suiker meer lekken en het cijfertje dat daar bij hoort is 12), hij voelde zich al geweldig, ondanks het slechte lopen van de neuropathie. Na een paar dagen voelde hij zich al zo geweldig dat hij weer een klein sprintje trok.Na een paar weken met Lantus liep Tijger weer normaal en was zijn neuropathie verdwenen. Wat waren we gelukkig. Toen ik me nog wat meer ging verdiepen in Lantus bij katten stuitte ik op een Duits forum over Lantuskatten, daar hebben ze me zo goed bij gestaan en van veel adviezen voorzien. In de tijd dat we overstapten op Lantus was er in Nederland heel weinig informatie hierover. Het was raadzaam zeiden ze daar dat Tijger op alleen natvoer overging. Gelukkig was dat geen enkel probleem en het deed zeker veel voor zijn waardes.
Tijger doet het nog steeds prima en onze dierenarts heeft weleens gezegd dat als we toen niet op Lantus waren overgestapt Tijger er niet meer zou zijn geweest..dat wisten wij ook wel, maar om het iemand hardop te horen zeggen..daar schrik je toch wel van. Ondertussen heeft Tijger sinds april 2007 ook een te snelwerkende schildklier, dat heeft ook veel invloed gehad op zijn suikerwaardes. Maar als het goed onder controle is met zijn medicatie gaat het prima.
Ondertussen is Tijger in remissie, dat wil zeggen dat hij geen insuline nodig heeft en dat na ruim vier jaar insuline..
Laatst gewijzigd door Diana op 29 okt 2009 18:49, 2 keer totaal gewijzigd.
- Marielou
- Berichten: 45960
- Lid geworden op: 04 jun 2009 23:12
- Insuline: was Lantus
- Woonplaats: Amsterdam
Tijger en zijn diabetes
Wat een verhaal!
En wat geweldig dat hij zo snel opknapte toen jullie met de Lantus waren begonnen.
En nooit gedacht: Tijger is dus nu na meer dan 4 jaar op Honeymoon.
En wat geweldig dat hij zo snel opknapte toen jullie met de Lantus waren begonnen.
En nooit gedacht: Tijger is dus nu na meer dan 4 jaar op Honeymoon.
Wat een leuk en positief verhaal over Tijger, echt heel gezellig geschreven, knuf!
kijk ook eens op onze FaceBook pagina