Pagina 1 van 2

De avonturen met en van Poes

Geplaatst: 23 dec 2009 23:50
door hilde
Het verhaal van Poes is behoorlijk lang geworden:
Poes is mijn grote zwart witte kater. Zijn leeftijd schat ik op ongeveer een jaar of vijftien. Ik kreeg hem als volwassen kat en hij is nu 12 jaar bij me. In die tijd heb ik al heel wat met hem meegemaakt, Poes is me er een. Naar wat ik weet is Poes zijn leventje begonnen als binnenkat op een flat. Dit ging niet helemaal lekker en zo kwam hij terecht bij mijn broer op de kwekerij. Dit was een paradijsje voor hem. Samen met een ander poezemaatje de hele dag buiten en onder de mensen. En waar mijn broer was, daar was Poes. Maar helaas de kwekerij moest weg en ik heb toen Poes en kruimeltje (het andere poesje) genomen. Ik had al een rode kater uit het asiel vandaan (met ook zo zijn eigen karaktertje) dus het was een gezellige boel.
Poes had veel moeite om te wennen en ondanks lang binnen houden heeft hij meerdere malen een poging gedaan helemaal terug te lopen naar de kwekerij. Maar elke keer vond ik hem gelukkig weer.
Het was daarna een poosje rustig en toen bedacht Poes dat hij regelmatig naar het parkeerterein van een kantoor in de buurt moest lopen. Geen idee waarom hij dat deed. Ik ging hem dan met de fiets weer ophalen, geweldig vond hij dat, half in mijn nek en met z'n voorpootjes op mijn arm fietsen we dan samen weer naar huis.
Ondertussen waren Kruimeltje (het poesje) en Apollo(de rode kater) niet meer bij ons en was Balou (katertje) als kleintje er bij gekomen. We zijn verhuisd naar een aangrenzende plaats en Poes had een "probleem" vrije periode. Helaas veranderde er in mijn prive het een en ander en moest ik weer verhuizen. Het was niet mogelijk om Poes en Balou mee te nemen. Toen ik met mijn huidige partner ging wonen zijn Poes en Balou weer bij mij komen wonen. Er volgde weer een rustige "Poes" periode. Tot oktober dit jaar. Het ging al een poosje niet zo goed met Poes, hij wou niet meer binnen zijn, werd onzindelijk, z'n vacht werd slecht. Ik dacht dat dit met zijn leeftijd, en zijn hele verhuisgeschiedenis te maken had. Tot hij slechter ging lopen. Er werd diabetes vastgesteld. Even zag ik het niet meer zitten, wat moesten we doen? er kwam zo veel op ons af. Maar Poes en ik hadden samen al het een en ander meegemaakt, die diabetes konden we dus ook wel de baas!
We zijn nu drie maanden verder en ik heb geen moment spijt gehad. We zijn er nog niet helemaal maar Poes zit weer zoveel beter in zijn vel, hij is weer de poes die hij was voor de diabetes; qua karakter en qua gezondheid.
Het is elke keer een klein kado'tje om te merken dat hij zich weer wat beter voelt en we zijn oude gezellige poes gedrag zien. Het is het het dubbel en dwars waard en we hopen nog lang van hem te mogen genieten.

En voor ons?: ons leven is echt niet ingrijpend veranderd nu we twee keer per dag poes moeten spuiten. Het valt echt reuze mee.

Geplaatst: 24 dec 2009 00:09
door Sylvia
Wat een mooi en lief verhaal over Poes, Hilde! Jullie komen er wel!

Geplaatst: 24 dec 2009 10:37
door Neeltje
Wat grappig samen met Poes op de fiets met z'n pootjes om je hals :animal_cat:

Geplaatst: 24 dec 2009 10:40
door Brigitte
Er spreekt een hoop liefde uit je verhaal :kittyhug:

Geplaatst: 24 dec 2009 10:41
door kadubb
wat een mooi verhaal over Poes Hilde...
Jullie hebben al heel wat meegemaakt samen.
:cute: knuffel voor Poes

Geplaatst: 24 dec 2009 10:44
door Bea
Jullie horen echt bij elkaar.
Wat een lief verhaal. En wat een bijzonder dier.

Geplaatst: 24 dec 2009 10:51
door Natascha
Poes houdt van avontuur.
Wat een mooi en lief verhaal over Poes.

Geplaatst: 24 dec 2009 12:52
door Marielou
Een heel mooi en ontroerend verhaal.

Geplaatst: 24 dec 2009 14:36
door Sandeman
Wat een lief verhaal over Poes. Leuk zo'n fietstochtje, schattig. :kittyhug1:

Geplaatst: 24 dec 2009 16:16
door Anke
Wat een liefde voor Poes spreekt uit je verhaal Hilde.....schitterend dat fietstochtje met Poes in je nek....