Joepie en Janneke
Geplaatst: 22 mei 2011 09:33
In 2006, hij was toen 12, ging het slecht met Joepie. Hij dronk steeds meer, raakte om de haverklap verstopt en had steeds weer een blaasontsteking. Hij had wel blaas- en nierproblemen maar dit was duidelijk een ander verhaal.
De dierenarts wist er geen raad mee. Tot Joepie in oktober 2006 echt sloten water dronk en zo verstopt zat dat het een spoed werd en de dierenarts ging testen op onder andere suiker.
Ik weet nog dat ik ontzettend schrok toen de dierenarts vertelde van de suiker en in eerste instantie allemaal beren op de weg zag. Een kat spuiten? Oeh wat nu? De beginperiode was dan ook niet makkelijk, voor mij en voor Joepie ook niet. Doordat ik de verkeerde dosering spoot (dierenarts had geen verstand van het instellen bij suikerziekte) ging het het eerste jaar alleen maar slechter en de blaasontstekingen bleven. Zijn suikerwaardes stuiterden alle kanten op en stabiel werd Joepie niet.
Maar we zijn blijven knokken!! Op een gegeven moment waren we gewend aan de prikken (fijn om te weten: een kat voelt er niks van) en zelfs het oorprikken om te kijken naar de waardes was geen hele onderneming meer. Zijn waardes werden hele periodes stabiel.
Inmiddels maak ik om 8:30 een bakje eten klaar en spuit ik hem, voor het tweede maaltje zet ik een bakje neer dat op een bepaalde tijd open gaat. Om 18:00 derde maaltje en weer een bakje dat automatisch open gaat.
Andere medicijnen gaan door zijn eten, dat is wel makkelijk.
Joepie is nu 16,5 (!!) ondanks al zijn gezondheidsproblemen. Door inzet en doorzetten heeft hij nog een aantal hele mooie jaren extra gekregen!! Het is ook geen kat die snel opgeeft, heeft een grote wil om te leven.
Doordat zijn hartje nu ook problemen geeft zijn we de laatste fase van zijn leven in gegaan. Maar hij geniet nog steeds en dat is het belangrijkste!!
Daarom geef ik hem ook regelmatig lekker een bakje Sheba met zalm, het gaat om de kwaliteit van leven ten slotte!! Als wij op dieet zijn willen we ook wel eens wat lekkers
De dierenarts wist er geen raad mee. Tot Joepie in oktober 2006 echt sloten water dronk en zo verstopt zat dat het een spoed werd en de dierenarts ging testen op onder andere suiker.
Ik weet nog dat ik ontzettend schrok toen de dierenarts vertelde van de suiker en in eerste instantie allemaal beren op de weg zag. Een kat spuiten? Oeh wat nu? De beginperiode was dan ook niet makkelijk, voor mij en voor Joepie ook niet. Doordat ik de verkeerde dosering spoot (dierenarts had geen verstand van het instellen bij suikerziekte) ging het het eerste jaar alleen maar slechter en de blaasontstekingen bleven. Zijn suikerwaardes stuiterden alle kanten op en stabiel werd Joepie niet.
Maar we zijn blijven knokken!! Op een gegeven moment waren we gewend aan de prikken (fijn om te weten: een kat voelt er niks van) en zelfs het oorprikken om te kijken naar de waardes was geen hele onderneming meer. Zijn waardes werden hele periodes stabiel.
Inmiddels maak ik om 8:30 een bakje eten klaar en spuit ik hem, voor het tweede maaltje zet ik een bakje neer dat op een bepaalde tijd open gaat. Om 18:00 derde maaltje en weer een bakje dat automatisch open gaat.
Andere medicijnen gaan door zijn eten, dat is wel makkelijk.
Joepie is nu 16,5 (!!) ondanks al zijn gezondheidsproblemen. Door inzet en doorzetten heeft hij nog een aantal hele mooie jaren extra gekregen!! Het is ook geen kat die snel opgeeft, heeft een grote wil om te leven.
Doordat zijn hartje nu ook problemen geeft zijn we de laatste fase van zijn leven in gegaan. Maar hij geniet nog steeds en dat is het belangrijkste!!
Daarom geef ik hem ook regelmatig lekker een bakje Sheba met zalm, het gaat om de kwaliteit van leven ten slotte!! Als wij op dieet zijn willen we ook wel eens wat lekkers