Pagina 1 van 3

Een dag uit het leven van een suikerkatje!

Geplaatst: 16 jan 2016 21:51
door Meeko
Een dag uit het leven van een suikerkatje,


Al vroeg gaat de wekker van mijn personeel, maar ik heb al veel eerder staan miauwen...
Tss....ik dacht dat dat hard genoeg was, maar dat negeren ze gewoon hoor, doen ze vast expres.
Dan komen ze eindelijk beneden, krijg ik niet eens meteen eten. Nee....als meneer en mevrouw moeten werken dan menen ze ook nog dat ze met een naaldje in mijn oor moeten prikken (ze noemen dat dan bloedprikken of zo).
Erger nog, als ik koude oren heb, dan gaan ze eerst nog aan mijn oor zitten friemelen tot het warmer wordt, hopeloos.
Dan prikken ze erin, dan doen ze iets met een staafje en een watje, maar he.....daarna krijg ik een lekker snoepje, dus ik vind het allemaal wel best ook.
En als dan mijn bloedsuikerspiegel (ja, zo noemen ze dat, geloof ik) wat lager is, lopen die twee te juichen.

Dan krijg ik eindelijk mijn eten, werd tijd ook. En nee, ik eet mijn bordje nooit leeg, ik heb vast een kleine maag of zo. Hoor ik ze weer praten of ze dan niet minder insuline moeten gaan spuiten of toch maar gewone hoeveelheid, omdat ik dan weer te weinig heb gegeten, jeetje.....waar maak je je druk om zeg.
Dan een kwartiertje later, als ik eindelijk lekker lig, komen ze met zo'n scherp spuitding aanzetten, daar mag ik dan aan ruiken en dan ga ik ook maar meteen goed voor ze liggen, anders duurt het allemaal zo lang he.
Dan trekken ze aan mijn vel, prikken dat spuitding erin, masseren daarna lekker op dat plekje en daarna kan ik eindelijk weer verder met mijn schoonheidsslaapje.

Als die twee zijn werken, dan heb ik de hele dag het rijk alleen en zie ik ze pas 's avonds weer.
Lekker rustig, maar als het vrouwtje wel thuis is dan gaat ze me een paar uur daarna weer een paar keer prikken in mijn oor, altijd als ik heel diep in slaap ben, ze kent d'r momenten. Meestal is ze dan wel weer erg blij als ze een mooie waarde zit, maar ik hou het wel altijd spannend hoor, altijd hetzelfde is zooo saai.
Zolang ze me een snoepje geeft daarna, laat ik d'r maar doen, maar anders.
Soms, als ik hele warme oren heb, en ze prikken erin en ik gooi mijn koppie dan rond dan zitten er ineens overal rode vlekken op, wat zou dat dan toch kunnen zijn. Dat is toch niet van mij?

En als de waarde van de bloedsuikerspiegel (zo noemen die twee dat dan he) weer te hoog is, gaat het vrouwtje allemaal bedenken waar het aan kan liggen, joh....ik zorg morgen wel weer voor een lagere waarde, tsss.....

En 's avonds begint dat hele gebeuren met dat spuitding weer opnieuw, het is om moe van te worden, maar goed....ik laat het allemaal maar gebeuren. Want stiekum voel ik me wel erg goed nu en mijn vacht is een stuk mooier, ik loop helemaal te shinen hier. Ik voel me dan ook echt nog geen 16 hoor!
Ik wil ook wel weer eens naar buiten om te wandelen, maar wel het liefste met het vrouwtje, niet alleen, dat vind ik veel te spannend......

Oh ja, en 's nachts komen ze ook altijd weer om met dat scherpe ding in mijn oren te prikken en heeeel soms, als ik (of mijn alvleesklier of zoiets) echt heel hard mijn best heb gedaan om eens wat lager te gaan zitten met die bloedsuikerspiegel, dan is er paniek in de tent.
Ik voel me dan ook een beetje raar en val dan bijna om, maar ik krijg dan al snel heel lekkere brokjes (met veel koolhydraten zegt het vrouwtje dan) en die eet ik allemaal op en dan gaan die twee weer vaker met dat scherpe ding in mijn oor (bloedprikken zeggen ze dan) tot de waardes weer hoger zijn en al snel voel ik me dan wel beter.

Maar mijn personeel blijft dan nog uren wakker om ervoor te zorgen dat ik me ook zeker goed blijf voelen, omdat ik dan nog kan gaan zakken met die bloedsuikerspiegel zeggen ze dan he, die twee wil je dan 's morgens echt niet zien hoor, die zien er dan uit, maar ze zijn wel heel lief voor mij en ik ben elke dag weer helemaal blij als ik ze zie en zij ook als ze mij zien.....denk ik.....

Zo, ik ga maar weer eens slapen!


Getekend Meeko.....


(Deze tekst heb ik 25 juni 2015 op mijn facebookpagina geplaatst, dus sommige van jullie zullen het al gelezen hebben, ik vond het zelf erg leuk en wilde het nu met jullie delen :kittyhug :)

Afbeelding

Geplaatst: 16 jan 2016 22:16
door Gerda
Prachtig geschreven! :kittyhug:

Geplaatst: 16 jan 2016 22:24
door WilmaJules
Leuk geschreven en zo herkenbaar!

Geplaatst: 16 jan 2016 22:29
door bolle11
Mooi geschreven!

Geplaatst: 16 jan 2016 22:30
door TamaraH
Leuk geschreven. En wat een leuke foto van Meeko!

Geplaatst: 16 jan 2016 22:39
door Jennie
Wat een mooi verhaal.

Geplaatst: 16 jan 2016 22:49
door Corine
Wat mooi geschreven, Meeko leest vast mee met een glimlach om haar bekje.

Geplaatst: 17 jan 2016 10:13
door patricia31056
ach wat mooi

Geplaatst: 17 jan 2016 11:10
door Neeltje
Wat lief :kittyhug:

Geplaatst: 17 jan 2016 15:05
door Marielou
Zo herkenbaar. een schattig verhaal van lieve Meeko.