Freek heeft suiker

[Freek12]

In augustus kreeg ik twijfel over Freek. Hij at en dronk, spuwde niet, had geen diarree, maar er was iets. Hij at altijd al veel, voor een kat die op een flat woont en de poezen niet buiten kwomen, maar nu was dat wel meer. Ook viel het op dat dat de bakken steeds vaker heel nat waren. Eerst stonden er altijd 3 bakken, maar na het overlijden van Guusje* in februari vorig jaar, had ik er eentje weggehaald. Maar in augustus werd deze toch weer tevoorschijn gehaald en staan er weer drie. Op donderdag 31 augustus belde ik met de da omdat ik een afspraak voor Freek wilde maken voor de vrijdag. Nadat ik vertelde wat de klachten van Freek waren, vroeg de assistente of ik niet gelijk kon komen. Helaas was dit niet mogelijk, dus werd het de volgende dag.

Toen we binnenkwamen stond de dierenarts al klaar met de glucosemeter. Eerst maar meten zei hij, en de waarde ging bij Freek door het dak 34 . En ineens heb je een kat met een serieuze chronische ziekte. Er werd in korte tijd heel veel uitgelegd, waarvan op dat moment misschien de helft bleef hangen. Ik kreeg een
spoedcursus insuline prikken, er werd voor gedaan hoe ik bloed moet prikken uit het oor en daar gingen we naar huis. Met nog tig vragen en dingen die ik verkeerd gehoord had of niet goed had begrepen. Zelfde dag heb ik nog drie keer de da gebeld met allerlei vragen. Het is jammer dat ik geen boekje mee kreeg en hoewel ik uren gezocht heb op google voor info, dit forum heb ik helaas gemist. Ik zou hier graag een half jaar geleden al gekomen zijn. Maar beter laat dan nooit.

Hoewel ik van nature een avond/nacht mens ben, moest ik op eens elke dag vroeg mijn bed uit. Het is gelukt en dat moet ook wel. Voor je dieren heb je dat over. Freek krijgt om 08.00 en 20.00 uur insuline. Maar hoe was de vraag. Ik moest Freek trainen om op tafel te komen staan. Ik ben rolstoelafhankelijk en kan niet bukken of de poezen van de grond tillen. En........ze weten dit. Als ik iets met ze moet doen, ontwormen, naar de dierenarts ed. dan zorgen ze wel dat ik ze niet te pakken krijg.
Maar wat ik niet verwacht had, was dat Freek binnen 2 dagen wist dat hij eerst op tafel moest komen om een prikje te krijgen en dan pas eten kreeg. Hij had het supersnel door. Een enkele keer kwam hij niet en dan kreeg hij ook geen eten. Dus dat gebeurde niet vaak.

De glucose metingen gingen niet. Ik had niet zelf bij de da in Freek zijn oor geprikt en had naalden meegekregen die je op een spuit zet voor een inenting of zo. Ik heb Freek zijn oortjes in het begin echt gemarteld denk ik. Ook prikte ik een keer door zijn oor recht in mijn vinger. Wat ik erger vond voor Freek dan voor mij.
Op een gegeven moment was ik dat geklungel zo zat dat ik begonnen ben om Freek met een prikpen te prikken voor de glucosemeting en dat lukte. Eerst waren de naaldjes te dun, maar ik vond dikkere naaldjes en dat gaat perfect. Soms moet ik even wachten tot het druppeltje bloed groot genoeg is voor de meting, maar Freek heeft niet tot nauwelijks last. Het is veel minder belastend dan met de andere naald.

Wordt vervolgd.

[TamaraH]

wat mooi beschreven! En super dat Freek weet dat ie de insuline nodig heeft.

[Bea]

Wat een lief verhaal. Freek heeft het getroffen met jou. En jij met Freek.
Bijzonder hè, dat een katje gewoon weet dat de insuline goed voor hem is.
Herkenbaar, mijn katje kwam me soms zelfs waarschuwen als ik aan de late kant was met prikken.

[Jolan]

Ja, ontroerend!

[Freek12]

Ja Freek is een goedzak. Alleen geeft hij hele harde liefdesbeten. Vorige maand kon ik een tetanus injectie halen omdat hij net door mijn velletje was gegaan met een hoektand. Er kwam één druppel bloed, maar ik moest toch een herhaalprik. Maar verder is het een schat.

[Jolan]

Misschien is dit wel 't goeie plaatje voor Freek! Als je uitvergroot, dan zie je de tandjes!

[Freek12]

Hahaha, hij is idd een bijtertje. Geef hem geen brokjes uit je hand, want dan ben je jouw vingers kwijt. Vroeger met snoepjes was dat nog erger. Robin en Guus* kregen die uit mijn hand, maar voor Freek gooide ik ze altijd op de grond.

[Freek12]

Toen ik met Freek thuis kwam van de da, de dag van de diagnose, had ik een hoofd vol vragen. Er was best veel uitgelegd in korte tijd en aan de andere kant bleven dingen onbeantwoord. Ik heb die dag nog wel 3 keer de da gebeld met vragen en maar goed ook. De ad had verteld, spuiten 2.5 eh. en dan vier uur daarna eten. Dat vond ik zelf wat vreemd, maar als leek....waarom zou het niet kunnen. Gelukkig stelde ik die vraag over de telefoon en toen vertelde ze dat het gelijk eten is na het prikken maar 6 uur daarna meten. Dat had de da dus niet goed uitgelegd, degene niet met mij mee was naar de da had het net zo gehoord als ikzelf. Blijkbaar had de da een zinnetje vergeten. Maar goed, in het begin is het toch enorm wennen en was ik bang dat ik iets mis zou doen.
Thuis heb ik een glucosemeter en strips besteld, die zouden de volgende dag komen. En moest ik bedenken hoe laat ik Freek zou gaan spuiten. Omdat dit voor de komende jaren dagelijks zou moeten gebeuren koos ik voor 08.00 en 20.00 uur. Een mooie tijd in de ochtend en dan hoef ik als avondmens niet zo vreselijk vroeg op en 's avonds een mooie tijd, als ik weg zou moeten, kan ik voor die tijd Freek nog spuiten en hem en Robin eten geven.

's Avonds rond 20.00 uur was het zover, de eerste prik klaarmaken. Ik vond het makkelijker dan gedacht, maar wel heb goed gekeken of er geen lucht bij zat. Freek liet de prik makkelijk zetten. Hij gaf geen pijn aan en daar was ik blij om, want dat zou ik heel vervelend vinden voor hem.
Zijn nieuwe leven als suikerkatje was begonnen. De volgende dag zou ik voor het eerst glucose gaan meten, als de meter en strips binnen waren, en dat meten was wel een ander dingetje.

[Jolan]

Zelf meten gaat helemaal goed! En moet je 's zien met hoe weinig insuline Freek nu kan! Hij maakt 't spannend!